ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΛΥΜΠΕΡΗ

Η ΧΑΜΕΝΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ Β.

Όχι, δεν είναι χαμένη αλλά ξοδεμένη.

Γιατί χάνω σημαίνει απόλλυμι

κι εγώ δεν απώλεσα τίποτα, πιστέψτε με.

Καρποί μου τα αναρίθμητα σώματα

- βλέφαρα, ευωδιές κήπων, μηλιές,

πτηνά που πετούσαν χαμηλά

ταξιδεύοντας στην ιερή μοναξιά μου.

Τι βίος ενάρετος αυτές οι επαρχίες

να κρύβεσαι, να κρύβεις, να σε κρύβουν,

με ραπτομηχανές να διηγείσαι

την αιδώ που φέγγει στις λαγόνες.

Όμως τις νύχτες δεν απώλεσα, πιστέψτε με.

'Όταν τα δώματα βυθίζονται στο σκότος

τότε καλπάζει ο αναμενόμενος

μες στις πτυχές το φουστανιού μου

τότε κοχλάζουν τα νερά

και τρέμει η Αχερουσία.

Από τη συλλογή "Ο μοτοσικλετιστής Θάνατος" (1990)