Translate

Κυριακή 21 Ιουνίου 2020

Ιφιγένεια Σιαφάκα - Λευκό από χθες


ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΣΙΑΦΑΚΑ    ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΣΙΑΦΑΚΑ
         ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΣΙΑΦΑΚΑ
   ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΣΙΑΦΑΚΑ
              ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΣΙΑΦΑΚΑ




Μετά τον θάνατο του πατέρα, έλιωνε όλο και πιο πολύ, μέρα με τη μέρα, κραυγάζοντας προς πλάσματα αόρατα, σαν να ’φταιγαν εκείνα και για τη μικρότερη υπόνοια ενός βλέμματος που είχε πλέον εκλείψει ύστερα από την τελευταία πατρική κραυγή. Έτσι κι αλλιώς, η ελπίδα του Πατρίκ για μια μικρή σκιά του προς στο μέλλον είχε κατασβηστεί πολύ πολύ παλιά στα μάτια του πατέρα σας, προτού καν έστω αντιληφθεί ο αδερφός σου τη δυνατότητα του ίδιου να υπάρξει, λέει ο 
δόκτωρ Τζάσμιν.





Πατέρας, πατέρας! κραύγασε όταν το φέρετρο έμπαινε στο χώμα, και όλα σίγησαν, ακόμη και τα φτυάρια, μπροστά σ’ εκείνη τη φωνή που θύμιζε το μέταλλο των ηγεμόνων που παραφρονούν: κρουστή και άτεγκτη, όταν ο Πατρίκ μας σφυρηλατούσε ψευδαισθήσεις στον αέρα• διαπεραστικά στριγκή, όταν μετάλλασσε τις κόρες των ματιών του σε δρεπάνια• έρμαιο στα ουρλιαχτά όλων των θραυσμάτων που έσπερνε ακάματα ο ίδιος στο μυαλό• εύθραυστη όταν πνιγόταν γύρω απ’ τους κισσούς των στείρων ιδεών του.


Φρανκ, έχω την εντύπωση ότι ενοχληθήκατε τη μέρα της κηδείας διότι έχετε άλλο μέταλλο φωνής, όπως προανέφερα – εκείνο το θρόισμα που κάνουνε τα στάχυα όταν πέφτει ομίχλη στο λιβάδι και το αεράκι αρχίζει να τα γρατζουνάει, κι έτσι αποπνέετε ρομαντική διάθεση σ’ ένα διανοητικό τοπίο μέσα στην ομίχλη, που σας κάνει να φαντάζεστε πολύ. Είστε λοιπόν ένας γραφικός ονειροπόλος ή ένας φαντασιόπληκτος και άκρως επικίνδυνος. Τι λέτε;


Από το μυθιστόρημα ΛΕΥΚΟ ΑΠΟ ΧΘΕΣ, Σμίλη, 
2017