Translate

Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2017

Ευτυχία Παναγιώτου - Χορευτές





ΕΥΤΥΧΙΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
ΧΟΡΕΥΤΕΣ
(Εκδόσεις Κέδρος, 2014)      

                        
....μια φορά κι έναν καιρό μες τη φωνή              βουλιάζοντας                          
     "Χορευτές"                  


Όταν το αίνιγμα, ως ποιητικό διακύβευμα, διαποτίζει ένα έργο,  φυσικά μας υποβάλλει πολλά και διαφορετικά επίπεδα προσέγγισης. Η προσωπική μου ανάγνωση για τους Χορευτές αναγνωρίζει μια φόρμα γλωσσοκεντρική,  καθώς η οι λέξεις, οι φράσεις, τα νοήματα, εξαιρετικά δουλεμένα, προτάσσονται για να υπερασπίσουν την παλιά φράση του Μallarme: το ποίημα δεν γίνεται με ιδέες αλλά με λέξεις. Κύρια χαρακτηριστικά του βιβλίου: Ελλειπτικότητα, αφαίρεση, παράδοξο. Επίσης: αυστηρή οργάνωση και επιτήρηση. Η Ευτυχία Παναγιώτου δεν κοιτάζει προς το Νόημα, καταγράφει απλώς δευτερεύουσες καθημερινές αφηγήσεις, καταργώντας τις κλασσικές αφηγηματικές δομές. Αυτό που την απασχολεί φανερά είναι η συγκρότηση και ο σχεδιασμός επιμέρους γλωσσικών τρόπων: οι τόνοι, η κίνηση, η αναπνοή, οι παύσεις, οι συστροφές της γλώσσας, οι ατμόσφαιρες, η εκλέπτυνση, η αποσιώπηση. Κινούμενη προς την κατεύθυνση της Ελένης Βακαλό (η οποία, ως γνωστόν, παρέδωσε μαθήματα ελευθερίας και πρωτοτυπίας, χωρίς διόλου να προδώσει την απλότητα),  η Παναγιώτου αξιοποιεί αυτά τα διδάγματα, προσθέτοντας τις δικές της ψυχικές και αισθητικές κλίσεις. Στους Χορευτές συναντώ την ακρίβεια του ρυθμού, τη μουσικότητα, την προσεχτικά διαλεγμένη λέξη, την αδρή εικονοποιϊα που υπηρετεί και αυτή μια αφαίρεση, την ενεργή φαντασία που εκτείνεται για να συμπληρώσει  το πραγματικό και να το αναδιαμορφώσει. Κυρίως όμως συναντώ  την έντονη προσήλωση μιας ποιήτριας στην υπόθεση της ποίησης. Η κρυπτικότητα των Χορευτών (ως βαθύτερη κατάσταση πρόσκλησης) είναι νομίζω από τα βασικά πλεονεκτήματα του παρόντος βιβλίου. Με αυτό το υλικό και εν μέσω  χαμηλών φωτισμών, η Ευτυχία Παναγιώτου αφήνει τις λέξεις να ξεπροβάλλουν ως κεντρικοί πρωταγωνιστές-ακροβάτες, που χορεύουν και ισορροπούν πάνω στο τεντωμένο σκοινί, για να παρουσιάσουν στον αναγνώστη-θεατή ένα σκοτεινό, κινδυνώδες θέαμα. Γιατί, ποίηση είναι ο τρόπος να κινδυνεύουμε.

                      Κλεοπάτρα Λυμπέρη