Translate

Παρασκευή 17 Μαΐου 2019

Χαρης Μελιτάς - 1 ποιημα





ΧΑΡΗΣ ΜΕΛΙΤΑΣ ΧΑΡΗΣ ΜΕΛΙΤΑΣ ΧΑΡΗΣ ΜΕΛΙΤΑΣ
ΧΑΡΗΣ ΜΕΛΙΤΑΣ

ΣΚΥΛΙΣΙΑ ΖΩΗ
Δεν έπρεπε να πάρω κατοικίδιο. Όσο γερνάω οι ευθύνες μεγαλώνουν. Συνέχεια το τρέχω στους γιατρούς τα πάντα όσο πάνε ακριβαίνουν. Φτάσαμε πλέον σε σημείο απερίγραπτο να μοιραζόμαστε το ίδιο πιάτο. Αυτός ο σκύλος είναι σκέτη φυλακή.
Δεν προλαβαίνω ούτε ν' αναπνεύσω
να πάρω έναν φίλο στο τηλέφωνο να βάλω τα καλά μου στον καθρέφτη. Νομίζω ηδονίζεται να με μονοπωλεί ν' αποτελεί το κέντρο βάρους της ζωής μου.
Χάθηκαν ανεπιστρεπτί τα κόκκινα φεγγάρια
πάνε τα δώρα, τα παιχνίδια, τα καμώματα. Φορώντας ένα αίνιγμα στο βλέμμα βυθίζεται στο γυάλινο κουτί μη χάσει τον καιρό και τις ειδήσεις. Κι αυτές οι βόλτες πρωί-βράδυ, άλλο βάσανο.
Σιχάθηκα κολάρα και λουριά
το φίμωτρο που πήρα τις προάλλες.
Αν κι αποφεύγω τους περαστικούς φοβάμαι μην τυχόν και με δαγκώσω.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου