ΕΛΣΑ ΚΟρνέτη ΕΛΣΑ κορνέΤΗ ΕΛσα
ΚορνέΤΗ
ΚορνέΤΗ
ΕΛΣΑ ΚΟΡΝΕΝΤΗ ΕΛΣΑ ΚΟΡΝΕΤΗ
ΕΛΣΑ ΚΟΡΝΕΤΗ
ΕΣΛΑ ΚΟΡΝΕΤΗ
Ο βιρτουόζος
Ένα διδακτικό όνειρο έχει την τάση
ή την κακή συνήθεια
να επαναλαμβάνεται
κι αυτός το βλέπει
κάθε νύχτα γιατί
κάθε νύχτα
τρυπώνει στον ύπνο του
η ίδια φαντασίωση
Κινώντας πέρα δώθε
ένα μεταφυσικό δάκτυλο
προπονείται
στο γαργαλητό
του μυαλού του
Βλέπει το σώμα του καθισμένο μπροστά
στο πιάνο
είναι εκεί παίζοντας τη σονάτα του Σοπέν
τα δάκτυλα να κατρακυλούν μανιασμένα
στο κλαβιέ
τη μουσική να τρέχει πέρα από την αναπνοή
του
πέρα από το βλέμμα πέρα από τη ζωή του
Ένα μπουκέτο χορδές και μια αρμαθιά
πλήκτρα
είναι τα ιερά σκεύη της ψυχής του
ένας άνθρωπος στην υπηρεσία της μουσικής,
ένα ανθρώπινο θαύμα στην υπηρεσία του
θαύματος
Κάποια στιγμή το πιάνο κλυδωνίζεται
αρχίζει να κινείται
το καπάκι γίνεται πελώριο φτερό
με ορμή και πάταγο ανοιγοκλείνει
ώσπου το μαύρο πιάνο
σαν γιγάντιο πουλί
ανυψώνεται
σπάζει το τζάμι του θόλου
πετώντας ελεύθερο στον ουρανό
Στα πλήκτρα πηγαινοέρχονται εκστατικά
τα πολύτιμα χέρια του πιανίστα
ντυμένα σε λευκές μανσέτες
απ’ τους καρπούς κομμένα
Πάντοτε ονειρεύονταν
την απόδρασή τους
Πάντοτε ονειρευόταν
την παρεκτροπή τους
Πρώτη φορά του κυρίου τους
Προηγούνται
Πρώτη φορά μόνα τερματίζουν
Καμιά πειθαρχία πια
δεν διατάζει
Η αταξία απελευθερώθηκε
από την αρμονία του κόσμου
Με τους πλανήτες εκτός τροχιάς
ανέμελα χοροπηδά
την ακατάσχετη αιμορραγία της
απολαμβάνει
χύνοντας κόκκινες παρτιτούρες
στους αιθέρες
Κάποτε τα χέρια θα επιστρέψουν
για να κολλήσουν στους καρπούς
για ν’ αποθεωθούν ξανά
Όταν
οι σταγόνες της βροχής
γίνουν νότες
Από την ποιητική συλλογή Αγγελόπτερα (Μελάνι, 2016)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου