Andrija Radulovits

ΑNDRIJA RADULOVITS                                                                           

                                                 

                                             

ΑΝΤΡΙΓΙΑ ΡΑΝΤΟΥΛΟΒΙΤΣ

               
             XΕΜΙΝΓΟΥΕ Ι

Διέσχιζε ένα πευκοδάσος με βήμα αργό, μόνος,  με μακριά μαλλιά και

γένια

κάτω από το φως του φεγγαριού

έψαχνε

επειδή είχε πιάσει φιλίες με το φεγγάρι

δεν κινιόταν στο φως της μέρας

η νύχτα ήταν ηρεμότερη-βαθύτερη και κατά κάποιο τρόπο

ίδια με τον ήρεμο ωκεανό, με πολλά έναστρα νησιά, που ο ίδιος τα αντι-

                                                          λαμβανόταν με τον δικό του τρόπο

προβλέποντας τι ψάρια θα πιάσει,  και την επόμενη νύχτα η Μεγάλη Άρκτος

                                                                                  ήταν η πυξίδα του

νωρίς το βράδυ ετοίμαζε

το αγκίστρι του και το καλάμι από μπαμπού

μετά πήγαινε στη λίμνη

και στην όχθη της άνθρωποι κάθονται σταυροπόδι

πετρωμένοι για χιλιάδες χρόνια, άνδρες και γυναίκες,

στην πανσέληνο τα ψάρια δεν τσιμπάνε

κάποτε, όταν βαρεθεί, θα βγάλει νερό με την κούπα του

από τη λίμνη και με τις παραινέσεις του φίλου του

θα ραντίσει ένα πέτρινο κορίτσι

με κλαδιά μπαμπού, έχοντας τη βοήθεια του φεγγαριού,

 θα τη ζωντανέψει και θα την πάρει στο σπίτι του.

Έτσι συνέβη.

Τους παρακολούθησαν χιλιάδες λάμψεις
κι άλλα τόσα ψάρια.

Ήταν ένα πευκοδάσος και μια νύχτα χωρίς το φεγγάρι της.

Mετάφραση

Κλεοπάτρα Λυμπέρη

Ο Andrija Radulovits είναι ποιητής από το Μαυροβούνιο.