Κλεοπάτρα Λυμπέρη - Η λέξη Θεός-

ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΛΥΜΠΕΡΗ

Η ΛΕΞΗ ΘΕΟΣ

   (με τον τρόπο του Ν.Κ.)

Από θανάσιμο θήτα η λέξη Θεός· μου ψιθύρισε χθες πως

κάτι κάτι θέλει να μου πει, θέλει να μιλήσει  να εξηγήσει

να βάλει το πράγμα στη θέση του – τόσες εκδοχές

τόση ερημιά (αφού από θήτα ο θάνατος, και η αθανασία

του θήτα επανάληψη).

Θέλω κάποιες λέξεις να σε πω – άλλες από εκείνες που

ξαπλώνουν στα ανάκλιντρα των ποιητών.

 Ας σχηματιστεί το ηφαίστειο: Ουράνιος; Νεφεληγερέτης;

 Κινδυνώδης; Τρεχούμενος; Ιπτάμενο ιστίο;  Φως στα

 υπόγεια της σαρκός; Υπερώον;

Στο ταμείο του ευσεβούς να σε ψαξω;

(η λέξη ευσέβεια, σήμερα,  μάλλον αστεία)

Ποια λέξη; Οίνος ή σταφύλι; Για τα χείλη; Για την καρδιά;

Φάρμακο για την αρρυθμία; Πώς σε εννοούν

όλοι οι άλλοι; Στην έννοια «υπάρχω» στην έννοια

 «δεν υπάρχω»; Να σε πω, ον εξ απορρήτων;

Είτε  υπάρχεις είτε δεν υπάρχεις

το αίσθημα αυτό - μιας γλώσσας που κάτι αναζητά -

λαμπτήρας είναι, μόλις άναψε και καίει

(όπως το τέλειο ποίημα που φλογίζει το νου του ποιητή

σαν μια υποσχόμενη φτερούγα).


       Πρώτη δημοσίευση στο poeticanet

Π