ΑΡΓΥΡΩ ΜΑΝΤΟΓΛΟΥ

ΑΡΓΥΡΩ ΜΑΝΤΟΓΛΟΥ    ΑΡΓΥΡΩ ΜΑΝΤΟΓΛΟΥ

               ΑΡΓΥΡΩ ΜΑΝΤΟΓΛΟΥ

ΑΡΓΥΡΩ ΜΑΝΤΟΓΛΟΥ

ΑΡΓΥΡΩ ΜΑΝΤΟΓΛΟΥ    ΑΡΓΥΡΩ ΜΑΝΤΟΓΛΟΥ

Το δεξί μου χέρι το πήρε ένας κεραυνός.  

Λυπήθηκε ο πατέρας μου,

δεν θα 'γραφα εγώ την ιστορία του.

Στη θέση του φύτρωσε ένα δένδρο.

Έκανα τον κορμό του γέφυρα. 

Πέρασαν χιλιάδες μυρμήγκια στην άλλη όχθη.

Έφτιαξαν σπίτια, οικογένειας,

νομίζω ακόμα ζουν. 

Πέρασε κι ένας θεός, βιαστικός,

δεν πρόλαβα να δω το πρόσωπό του

ούτε και πού κατοίκησε.

Τα μάτια μου δεν φθάνουν μέχρι εκεί. 

Όταν πεθάνω, 

το χαμένο μου χέρι θα μ' αναζητήσει,

θα αφηγηθεί ερήμην μου

την ιστορία του ποταμού, 

πριν βυθιστεί στα σκοτεινά νερά

για να με συναντήσει. 

 

Από τη συλλογή "Γενέθλια Βροχή", "Δελφίνι, 1995"