Εla Iakab (δύο ποιήματα)

  

   ELA  IΑKAB       ELA  IΑKAB      ELA  IΑKAB

   ΕLA  IAKAB     ELA IAKAB     ELA IAKAB      ELA IAKAB

                E L A    I A K A B

EΠΙΦΑΝΕΙΑ

Κανείς σ’ αυτό τον κόσμο δεν με αγάπησε ποτέ

έτσι που να μου δώσει τρυφερά τον εαυτό του.

Μόνο η έρημος με την παραισθησιογόνα σκόνη της

βρήκε τον τρόπο μες απ’ τις πληγές μου να βάζει φωτιά

μόνο η έρημος

με τ’ ανείπωτα δώρα της

έχει απλώσει τον αγγελικό γκρεμό της

ανάμεσα σε μένα και το θάνατο.

 

Ο ΞΕΝΟΣ

Έμοιαζε ασήμαντος κλόουν

με τα μπράτσα σφιγμένα

γύρω από ένα σώμα-χίμαιρα

με τα χέρια τεντωμένα να ψελλίζουν

προς την πέτρα με τα αναθήματα

σα να μην ήταν πια τα χέρια του

έμοιαζε ασήμαντος κλόουν που τον κατα-
                                      ράστηκε ο Θεός

οι θνητοί τον πετροβολούσαν

μονάχα οι άγγελοι της ερήμου

ανάβουν παράξενες φωτιές

στις ανοιχτές πληγές του.

               (μετάφραση : Κλεοπάτρα Λυμπέρη)

H Ela Iakab (1976) γεννήθηκε στο Lugoj της Ρουμανίας. Είναι ποιήτρια
και κριτικός λογοτεχνίας. Σπούδασε Φιλοσοφία και Ιστορία. Εργάζεται 
στην εκπαίδευση και αρθρογραφεί στο λογοτεχνικό περιοδικό Actualitatea
literara.