Translate

Τρίτη 5 Ιουλίου 2016

ΧΛΟΗ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΕΛΗ




Στην οικογένειά μου ήμασταν όλοι ανέγγιχτοι
γίνονταν όλα υπόκωφα και τελετουργικά. Ο πατέρας πίστευε πολύ στην Βίβλο τα βράδια πίσω από την ξύλινη πόρτα φίμωνε το στόμα της μαμάς. Ακούγαμε πνιχτούς ήχους όπως το χιόνι όταν.

Η μαμά είχε πάντα μαύρους κύκλους
κάτω από τα μάτια
για πρωινό τρώγαμε 
ξερό ψωμί και γάλα.

Εγώ και η αδελφή μου

μόλις κλείσαμε τα δέκα
αποκτήσαμε φτερά.


Όταν ο πατέρας ερχότανε στην κάμαρα
για την διαδικασία της εξέτασης
να διαπιστώσει την καθαρότητα
βγάζαμε τα εσώρουχα,
ανεβαίναμε σε ένα σκαμνί
και σηκώναμε τα φορέματα. Ύστερα πετούσαμε σ’ ένα μαύρο ουρανό που έβρεχε βράχους. Μία μέρα του δανείσαμε φτερά. Αργότερα θα τον βάλουν σε ξύλινο κουτί. Λίγο στενό. Εμείς από τότε πετάμε συχνά. Όταν.



Απο την συλλογή ΟΙ ΟΜΟΤΡΑΠΕΖΟΙ ΤΗΣ ΑΛΛΗΣ ΓΗΣ

εκδόσεις Γαβριηλίδη 2016)

Έλενα Τουμαζή-Ρεμπελίνα





ΕΛΕΝΑ ΤΟΥΜΑΖΗ- ΡΕΜΠΕΛΙΝΑ
ελενα
         τουμαζή
              ρεμπελίνα
                      
ΕΛΕΝΑ ΤΟΥΜΑΖΗ-ΡΕΜΠΕΛΙΝΑ

Να σπαρταράς
σαν ψάρι μες στα δίχτυα
Να σπαρταράς
Έξω από το νερό 
Να σπαρταράς

Μεγάλο άγριο ψάρι
Που το σέρνουν δεμένο απ' την ουρά
Ζωντανό και λαβωμένο στη στεριά
Και το αποτελειώνουν
Αη Γιώργηδες και ήρωες της στιγμής
Κτυπώντας αλύπητα
Ηδονικά
Με ξύλινο δοκάρι
Υπό τις ιαχές και τα χειροκροτήματα των λουομένων
Που δεν πρόλαβε -θηρίο- να τους βλάψει
Κι ύστερα τρόπαιο ακριβό στην αγορά
Και εκλεκτός μεζές
Σε δείπνα πολιτισμού
Πιό θηριώδη απ' των θηρίων

Χωρίς έναν ανάμεσό τους ψαρά
Με θεϊκά αυτιά
Που ξαναρίχνει στ' ανοιχτά
Άγγιγμα παραμυθιού
Ξαναφέρνει σε εαυτό
Σώμα αρχαίο

Και μιλιά











(από την ποιητική συλλογή
"Έρχου"- Εκδόσεις αφή 2011 )